ζ μικρό

Ξάφνου, μέσα στη φούρια του, το κορίτσι σταμάτησε και στάθηκε αντίκρυ από το δημιούργημά του με ανοιχτό το στόμα. Και είδε ότι ήταν καλό. «Είσαι πανέμορφος!» μουρμούρισε, μα το τέρας δεν αποκρίθηκε. «Είσαι πανέμορφος, μ’ ακούς;» φώναξε τη δεύτερη φορά και ένα χαμόγελο έλαμψε στο πρόσωπό της.